Yokluğunun bütündeki büyüsü…

Yokluğunun bütündeki büyüsü…

Bazen denizdeki ışığın yansımazında gizilsin,
Bazen bir unutulmaz melodinin esrarında,
Güzelin daha güzelini, görmeden verdiğin kararda,
Yarını bilmediğinden, dünün özlemindesin…

Kara sevdayı, taş basarak yüreğine öyle unutmadın mı?
Yenisini bulmadıkça ağladığın geceler olmadı mı?
Gün geldi bedenine sığmadın da isyan etmedin mi?
Hala yarını bilmediğinden, dünün özlemindesin…

İstiklaldeki kalabalıkta, bile yaşadın doyasıya yalnızlığı!
Uykusuz geceler bile engel olamadı senin rüyalarına!
Bir tanen yokken bile, hasret çekmedin teninin kokusuna!
Hala yarını bilmediğinden, dünün özlemindesin…

Hesabını ödemiş yolcu misali pişmanlıkların yok; bilirim,
Öfkeyi bırakmışsın gecenin koynunda denize, arınmışsın,
Sen gözlerinden terki diyar eyleyecekmiş gibi hazırsın, anda,
Anlar anılara,
Başlangıçlar sona,
Özlemler vedalara,
Sırlar bile sınırsızlıklarda,
Hala yarını bilmediklerinden, dünün özlemindeler.

Oysa ey kulum,
O kudreti bile gizledi senin içine,
İçindeki bilinmeyene verdi aşkı, sevdayı,
Doğumla ölümü kardeş kıldı da,
Bir o mukaddes günümü düşünmedi sanırsın.

Şimdi gözlerimiz görmese de,
Kulaklarımız duymasa da,
Dillerimiz tatmasa da,
Yüreklerimiz Efendimizin bütünde özlem ve varlığını; bilmez mi sanırsın…

Mehmet AYDEMİR 08.08.2013 saat 21:56 Karaalioğlan parkı kösesi.