yokluğunun buhranlı saatleri bunlar
yorgun anların tik takları
ve gecenin sessizliğinde başlayan
bir ayrılığın şarkısı
yüzüstü bıraktığın sevdanın isyanı bu şarkı
ve fırtınalı bir sevdanın son anı
tebessümde başlayıp toprak olacak aşkını
unuttum sanma, aşkın bana kefen olacak
o çok sevdiğim kara toprağı taşı mezarıma
yalnızlığın delik deşik ettiği koydan
gelsen neye yarayacak, gelmesen neye?
sen en iyisi orada kal
demir at yalnızlığın kıyısına
buz kesilmiş bir bedenden geriye ne kalacak
sahteliğin soğuk gözyaşlarından gayrı...
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 13:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!