YOKLUĞUNUN AYNASI
(Dara Bermaz Dosta...)
“Utanırdım yokluğumun aynası ayaklarımdan...!”
Demiş; dostun birisi… Efkârlanıverdim aniden…
Dedim; kim kurtulmuş kader denen prangalarından
Seven yılmaz, seven korkmaz gardaş hiçbir maniden.
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Devamını Oku
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta