YOKLUĞUNUN AYNASI
(Dara Bermaz Dosta...)
“Utanırdım yokluğumun aynası ayaklarımdan...!”
Demiş; dostun birisi… Efkârlanıverdim aniden…
Dedim; kim kurtulmuş kader denen prangalarından
Seven yılmaz, seven korkmaz gardaş hiçbir maniden.
Yıkılmak,ezilmek her gün biraz daha
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Devamını Oku
Dostlar değişiyor aldanmalar değil,
Aksimizden eser yok şimdi o sularda
Çirkin olan biziz aynalar değil...
Şerefsiz ellerin şerefe kaldırdıkları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta