Gittiğin gün Nisan değildi, yağmurları çoktan yağmıştı şehrin.
Kuru topraklar kalmıştı aşktan geriye. Şimdi sızlayıp duran yüreğim değil, kahpe kurşunlarla vurulduk. Boynumuz eğik kaldı. El-pençe divan durduk kaderimize, bütün yükü sırtımda ayrılığın. Ah etmeye hakkım yok. Dilim varmıyor ismini söylemeye. Ne diyeyim ey sevgili; ne çıkar kadere sövsem, ne çıkar kuşansam nefretleri, giden gitti çoktan...
Artık zehirli otlar büyüyor yatağımda. Koynuma aldığım boş çerçeveler, sen değilsin, olmadın ki hiç, olamadık..
Hercai menekşeler dikiyorum şimdi saksılara. Sanki her açan seni doğuruyor, gözlerin ışıldıyor maviliklerde. Ve ansızın, gözlerin yeniden açıyor bir başka menekşede..
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
'Olmuyor sevgili....
Ne bu şehre yağmur yağıyor, ne rengi var menekşelerin, Aldatıldık sevgili, aldatıldık!
Bu şehir ve ben, birbirine küs iki sevdalıyız artık...'
Yüreğinize sağlık son dizelerde selama durdum maviyane yazımlar dilerim ilhamınız bol olsun...
Sevgi ve saygılarımla
Serdar ERDEMiR
Bittiyse SENli günler...Anlamsızdır yağmurlar renksizdir artık çiçekler... anlamı yok bu şehirden ne gitmenin nede kalmanın...SEN yoksan...
Demek geldi içimden :)
Nasıl mutlu oldum şiirlerini burda görmekten
Tebrik ediyorum seni kucak dolusu sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta