Yokluğunun Ardından Şiiri - Fatih Taşdemir

yüreğimin coğrafyasında
harabe yine anılarım
cıgaramın dumanı
her nefeste ayrı bir yara açıyor benliğimde
göz pınarlarımı kurutuncaya dek ağlamak istiyorum
ve ağlıyorum

kafatasımda fırınlar yanıyor
hayallerim yumurtanın fırçalanmamış tarafı
ben böyle olsun istemezdim
ah şu kahrolası onur meselesi
nasıl da kavrıyor insanın benliğinden
ölmek mi
aklımdan geçmiyor değil
ama yaşamak, yaşayabilmek
senin için

göz hücrelerime hapsolmuş seller
yıkıyor mahseninin duvarlarını
ve seller bedenimi aşıyor belli belirsiz
oysa ben hep zemherideyim
hiç cemre düşmez toprağıma
hayır senden ayrı olmayacak
'ben sana mecburum bilemezsin'