biliyor musun o kadar zor ki yoklugunun adresini bulmak keskin acısıyla gönlümü dağlayan beynimin çıkmaz sokaklarda... yalnızım ve düşünüyorum böyle bir başıma olmak senden uzakta yalnızlık koynumdayken her şey geçiyor aklımdan yoklugun o kadar katlanılmaz ki anlatmaya kaltıgım an kendi kendime yoklugunu kelimler anlamını yitirip birer devrik cümle halinde beynimde intahar ediyor aklına gelicek her seyi kuruyorum düşünüyorum düşündükçe anlıyorum ki senden uzakta hiç ugruna ve amaçsızca yaşıyorum düşünüyorum sen şimdi diyorsundurki düşünüpte yaşıyorsunya yaşıyorum uzaktaki sevgiliiii adı düşünmekse ve yaşamaksa biliyormusun bu sevda beni öldürecek farkındayım... yok edecek yoklugun beni pişmanlıklarım,olmayacak ama ben sensiz ölmeyede razıyım. öldüğümde iki damla yağmur yıkayacaksa bedenimi gözünden akan düşünüyorum düşünüyorsan yaşıyorsun diyeceksin düşlerimi idam ettiğimi bilmiyorsun öyle yaşıyorum yaşamaksa bu ve adın hep saklıysa aklımda adı koy uzaktaki sevgiliiii yaşıyormuyum... düşünüyorum yaşıyorum bilmiyorum sanırım sensiz düşünüp yaşadığımı sanıyorum... 12 Şubat 2011
Harun SarmaKayıt Tarihi : 26.1.2012 10:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!