Pencere önünün pervasız kuşları
Arkalarında Ankara’nın simsiyah buğulu çığlığı
Ve gönül hüzün çiçekleri dermeye hazır..
Bir martının kırmızı bakışlarında,
Esmeyi unutmuş rüzgârların,
Unuttuğum uğultusu kulaklarımda..
Ardına bakmadan bırakıp gittiğin kasabalar
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
devam!!!
10! Bravo! Yüreğine sağlık...
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
nasıl yani ? bir insan bir insanı bu kadar sever mi? Sever mi ki böyle gün saysın ardından.. ?
yüreğine sağlık yakamoz..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta