Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şehir ıssız yokluğunu yaşıyor senin
Sokaklar bomboş, sessiz
Ayak sesleri yok eskisi gibi
Terkedilmiş tüm evler,
Duyulmuyor kahkahaların,
Yankılanmıyor sesin artık
Yokluğunu yaşıyorum
Bir zamanlar çok aşındırdık sokak taşlarını seninle
Anlatırdık, konuşurduk saatlerce
Bakışırdık gözgöze usanmadan
Gülerdin, kahkahalarınla çınlardı tüm şehir
Şimdi bir matem çökmüş üzerine bu şehrin
Sokaklar sessiz, heryer sessiz
Yokluğunu yaşıyorum
Hani hatırlarmısın o tanıştığımız geceyi
Sokakta karşılaşmıştık,
Meğerse aynı sokakta oturuyormuşuzda
Bilmiyormuşuz
Sonradan öğrendik evlerimizin yan yana olduğunu
Öğrendiğimizde basmıştın kahkahayı
Sokaktakiler dönüp bize bakmıştı
Sen utanmıştın, başını önüne eğmiştin
Koşarak kaybolmuştun evinin bahçesinde
TEBRİKLER DOST,,MÜKEMMEL BİR ANLATIM,,KUTLUYORUM YÜREĞİNİZİ,,
Ne acıdır sevdiklerimizin yokluğunu yaşamak...
Onlar ki...
Her gün boynuna sarılan,
Sanki senelerce ayrı kalmış gibi...
Çok duygulu satırlar Dinçer Bey...
Kaleminiz susmasın,
Allah kimseye sevdiklerinin yokluğunu yaşatmasın.
Kadir Tozlu
Bu şehir ıssız
Yokluğunu yaşıyor, benim gibi
Bahçende ağaçlar kurumuş güller solmuş
Sensizliğini yaşıyor benim gibi
Evimiz harabeye dönmüş yokluğundan,
Kalbimde aynı
Tek tesellim elimdeki fotoğrafın ve anılarım
Kendimi avutuyorum bunlarla
Yokluğunu yaşıyorum
yüreğinize sağlık.kaleminiz daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta