Bu akşamda dokunmayın bana,
Yardan haber aldım,
Yine çok zordayım,
Yokluğunun sarhoşuyum ben.
Bu gecede ay boynunu bükmüş gibi,
Yıldızlar bir mum gibi,
Teker teker soluyorlar sanki
Yine yokluğunu sarhoşuyum ben.
Senin olmadığın odamın penceresin den,
Sokak lambalarını aydınlattığı,
Rüzgârın gazelleri savurduğu,
Şehrin sokaklarına boş gözlerle bakarken,
Yine yokluğunu sarhoşuyum ben.
Şimdi yasak bana,
Bu şehrin sokakları, parkları,
Haram kılmışlar bana buraları,
Yine yokluğunu sarhoşuyum ben
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ölüler Konuşmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/08/yoklugunu-sarhosuyum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!