Duvarımdaki tek saat yalnızlığı gösteriyor şimdi,
Gecenin mezarını kazıyorum tırnaklarımla,
Yokluğunu öldürüyorum içimde,
Söküyorum dikişlerini yamalı kalbimin,
Yer yer parçalı bulutlu kanıyorum içime,
Gökkuşağı yitiriyor renklerini,
Siyah beyaz bir filmin son sahnesi gibi,
Yokluğunu öldürüyorum içimde,
Kendi kıyıma çekiliyorum sonra,
Umut yüklü gemiler bir bir batıyor açık denizlerde,
Kıyıya vuran cesetleri topluyorum,
Kimsesiz bir çocuk hala yokluğuna ağlıyor,
İçimde bir yerlerde,
Ben, yokluğunu öldürüyorum içimde,
Boş sözler gecenin her bir köşesinde,
Ayrı bir renkte can çekişiyor,
Şairler çoktan ölmüş,
Şiirler bir birini vuruyor,
Ateşe veriyorum bütün şarkıları,
Yokluğun çırılçıplak gecenin ortasında duruyor,
Kendimi kandırıyorum aslında,
Ben yokluğunu değil,
Yokluğun beni öldürüyor…
Kayıt Tarihi : 19.2.2014 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!