Yoksun olmayacak bir duasın ama,
Ben sensiz nefes almaya güç yetiremedim.
Kaderin sillesinden defalarca geçtim de,
Sensiz bu gönül ağrısı nasıl dindirilir ben hâlâ öğrenemedim.
Nice yollardan döndüm, nice köprülerden geçtim,
Kimi zaman tökezledim, kimi zaman düştüm.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta