Yokluğunu Anlatamadım Şiiri - Oya Erişmiş

Bir gözümden uyku akıyor gecenin dördünde,
Bir gözümden sen.
Sen gideli her gece içimi hayalinle kanırtıyorum ben.
Bağrı yanık bir arabesk acı çöreklendi yüreğime.
Alışıyor insan işte her türlü yaşamaya.
Bende alıştım yokluğuna alışmak buysa.
Kör topal, ağır aksak hayat devam ediyor ya,
Marazlarımla yaşıyorum işte.
………………………………………
Sensiz bir gün daha geçti.
Seni özlüyorum.
Elim, kolum, gözüm, gönlüm ayrı ayrı çekiyor hasretini.
Sana yazıp durduğum satırlarla eksiltmeye çalıştıkça seni çoğalıyorsun.
Beyaz yüreğime düşen karalar gibi düşüyorum seni satırlara
Yokluğunda ezber yaptığım her bir haline giydirmeye çalışıyorum bir takım heceleri.
Mutsuzluk daha çok harcıyor alfabeyi mutluluktan ne garip ve yetmiyor yine de.
Belli ki aşk acısı çeken yüreğin dili tam bilinmiyor hala.
Sarı yaprakları, hazanları, karanlık vakitleri, dehlizleri, arabesk şarkıları harcadım çoktan
Ve yokluğunun ne demek olduğunu anlatamadım daha.
Yokluğunun daha çok işgal etti benliğimi varlığından.
Yokluğun daha acımasız.
Yokluğun senden başka istemediğim ne varsa var etti dünyamda.