Sen yoksan gözbebeğim ağlıyor, avutamıyorum.
Bir ninni söylesem sakinleşiyor fakat hâlâ mutsuz.
Adın geçse merakla etrafa bakınıyor, seni arıyorum.
Yine yoksun, bakışları yere düşüyor, artık umutsuz.
Sen varsan gözbebeğim gülüyor, somurtamıyorum.
Belli etme desem kahroluyor, kaçıyor çünkü huzursuz.
Döndüğündeyse seni bulamıyor, korkuya kapılıyorum.
‘Yoksun’ bırakıyorum onu senden, lakin sevgim koşulsuz .
Kayıt Tarihi : 2.11.2021 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!