Yokluğunla Yaşanmıyor

Yine yaprak yeşili gözlerinde şebnemler var,
Anlatma bana, nedenini sormayacağım,
Ben sana, sana olan özlemimi anlatacağım,
Şarkılar, şiirler, kadeh kadeh içkiler,
Gecemi sabaha bağlıyor,
Bazen kafam esiyor,
Sokak sokak, cadde cadde,
Koca şehirde seni arıyorum,
Eve dönüyor,
Olmadığını bile bile zile basıyor,
Olur da belki açılır umuduyla bekliyor bekliyor,
Komşuların deliye bakar gibi nazarlarına aldırmaksızın bekliyor, bekliyorum...
Ama kapı açılmıyor,
Sen yoksun ve ben kapı eşiğinde bir kez daha ölüyorum....

Her nasılsa dalabildiğim uykularım yine seninle renkleniyor,
Uykularım, rüyalarım sıcacık,
Ne zaman ki uyanıyorum,
Hayır uyanmıyor, bir kez daha ölüyorum,

Geceler yas tutuyor bütün karanlıklarıyla,
Ve ben seni tebrik ediyorum bütün acılarımla,
Helal olsun sana,
Ne güzel de öldürdün beni ama...