Yokluğunla sözleştik Şiiri - Reyhan Demirci

Yokluğunla sözleştik

Kibrimden değil heybetim
Sevgimden,
Kolumun altında hasret taşırım
Haksızlıktan değil söze eğilmem
Gönlümden,
“Ben” konuşsam maksadımı aşarım

Gariplik değil kalma sebebim
Saygımdan,
Taş öğütür suya yol sererim
Fazla diye taşmadı ki yüreğim
Harından,
Bi yol bulur ben sevmeye giderim

Unutmaktan değil gafletim
Adaletimden,
Dökülenden kalanını tartarım
Dalına değil köküne
Hürmetim
İçimden açmış gibi yaparım

Ayaklarına dolansın bahar
Gözlerim yokluğun kadar
Aynalarda kırılmış yüzüm
Yalnızlığım bana kadar