yokluğunu istedim
biliyorum
böyle sevilirken
hoyrattım belkide kalbine
kibir nefes bulmuştu dudaklarımda
halbuki,
en çok senindi dudaklarım
ne çok şiiri öpmüştüm
utanarak
göğsüne sığınarak
kaç hüzne kaç öksüzlüğüme yar olmuştu
gittin...
ve bildim
içimde ki hükmünü
divitim mavi bir cümleye
özne.
aşkın kalbimde yüklemimdi
şimdi bırak istersen
ben yine
yokluğunla seninim...02/01/2010
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bazen senin olmak için gitmem lazım...sana kalmak sana dönmek için kalbimi bilmediğim dillerde şiir okutmamam lazım..sen bende olamayanlığınla benimsin.ben sende kalamayanlığımla seninim.şimdi sen gitmesen bende kalmasam.sen yine benimle, sen yine sana gideceğim kaldığım şehri- iklimlerde...hadi yaşayalım yokluğumuzla...yokluğumuzla daha çok aşık olalım ey yar....ey yar.nar-ıma al bağrıma yine sensin....
TÜM YORUMLAR (1)