Yokluğunla sataşma bana Şiiri - Zeynep B ...

yapraklarım dan dökülmüş
topraklarım dan sökülmüş gibiyim
sataşma! yokluğunla
tüm yorgunluğum yine sana
özlerken hem de seni yine seni,
başka bir ademi özlediğimi daha yazmadı tarih
ne sağ yanıma ne sol yanıma
bir seni yazdı o da tam açılımıyla
kalp denen başı belli sonu olmayan
gerisin geriye bitmeye ayarlanmış sayı ortamına
seni yazdığıyla kaldım!
bundandır sataşma
tüm yorgunluğum sana.
yokluğunda
dünyanın tüm ağaçlarından bir bir düşen
ayakların da kırılmadık yer kalmayan ben!
daha dur bitmedi;
sana koşarken dizleri üstüne düşen
annesine sarılamayan biri gibiyim
durulamıyorum!
şimdiler de dışımda sükunet besliyor
içimde kan üstüne kan basıyorum
sakın sataşma bana!
yokluğunla geçinemiyorum
durulamıyorum!
say şimdi bir, iki,beş, yedi
yüzüm kaç kez
yokluğun tarafından parçalandı kesildi,
tanınmıyorum artık bu yüzyıl tarafından
olsun dert değil..
benim ki aşkı kabul etmek
üç harfi hatmetmek
sindirmek hakkını vermek
kimse anlamasa da olur
konuştuğum dili anlayan Rabbe şükür!
yaramın güzel olmasını sana yoruyorum
sonra yine sana yoruluyorum
sakın sataşma bana;
yokluğunla geçinemiyorum
varlığını seviyor
yokluğunun imlasını bozuyorum
düşünce ölmez insan diğerleri gibi yanılgıya varma.
seni sana sormadan kendime sattım
talihine küs
talihime en şenliklisinden seviniyorum
kimin ne dediğine de çokta aldırmıyorum
Tanrı tın diye üç harfi bir araya toplamış
konu sen olunca ben yüreğimden başkasını
üç harfe vurmuyorum.
tesadüflere iman etmeyecek kadar iman yapılıyım.
yüreğim sevdiyse bir bildiği vardır biliyorum
seviyorum ve özlemekte cabası
ala bildiğine özlüyorum daha yok ötesi.
hadi gelsin de taşa tutsun dünya..
iki de bir yokluğunla sataşma bana
tüm yorgunluğumu bir den başlayarak
biriktiriyorum sana..