Yokluğunla Konuşup Öldüm,,,

Derin kuyuLaRda sakLı mutLuLuğum,
GöRmezden geLinmeyecek kadaR suskunum,
UzakLardan duyacaksın, bu benim figanım,
SamanLıkta ki iğne kadar yaLnızLığım,
Zifir gibi karanLık ruhum,
DoLunay kadar aydınLık mı sonum,
Sonsuz maviLikte yıldız kadar umudum,
Gökteki güneş; ben ki sana öyLe mecburum,
Tüm renkleri görüp; gökkuşağında körebe oynuyan gönLüm.
VurdukLarı yerde kök salıp; güL bitiren sabrım,
Sen dara boyun eğdiysen, haktır sana nazım,
Gözyaşı kadar cefa dolan ömrüm,
Derya kadar dert döken gözüm,
Kan istersen, kan döker iki gözüm,
Fırtına gibi sert esersen; siperdir sana göğsüm,
Sabır dersen sağdır sana sözüm,
Gül bahçesinde güL isen, dikenindir bnm gücüm,
Saymadın sen beni; ben sana içimi döktüm,
Şimdi sen yoksunya; bundandır sana zuLmüm,
Aynaya bakıpta yalnız seni görürüm,
SanırLarki aklımı yitirip; yönümü sana döndüm,
Şimdi sen yoksunya, yokluğunda boğulup öldüm...