Kızıla çalan bir gökyüzü ve şehri saran yalnızlık örtüsü
Genzimi yakan o kör duman değil ki sensizlik işin kötüsü
Yedi kat yabancıyken şimdi çok tanıdık acının her türlüsü
Yokluğundan armağan bana bu kalbin darmadağın görüntüsü
İkiye böldüm senin için ruhumu kalbimi yetmedi parça parça ettin
Deliye döndüm niye bitti sorun neydi ufacık bir açıklama bekledim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
gidebildiğin kadar dostluk perdesini aralarsın hayata karşı.. sen git ama güzel git.. öyle bir git ki hayatın ağzı açık kalsın arkandan.. o zaman dedim ya dostluğunu kazanırsın belki..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta