Yokluğundaki Satırlarım Şiiri - Sonsahne

yalnız seni düşünürüm, aklım yalnız sende
hasretim söze bürünür düğümlenir dilimde
sığdıramam gönlüme seni deli gibi sevsem de
filizlendin sarmaşık gibi ruhumun bahçesinde
her seni anışta sevdam burkulur gönlümde
ümitlerim kayıp boğulurum bir hiç selinde
yine de üşürüm sarılsam da hayaline

ninniler mırıldanırım feryat edercesine
uykum bana yabancı oldu geceler düşmanım
her kalktığımda sensizim hatta perişanım
akan şu gözyaşlarım, onlar benim şahidim
hapsettim kendimi, sebebini bilmedim
avutmak isterim gönlümü ama ne diye söyle?
susmak çare olsaydı haykırır mıydım sence?
biliyorum hiçbir zaman yanımda olmayacaksın Sen hiç gerçek olmayan rüyam olarak kalacaksın