Olsaydın, diyorum; olsaydında, görseydin yaz ortasındaki soğuğu.
Tutulup ellerimden çıkarıverseydin, karanlıklardan.
Çekip alsaydın, göğsümü parçalayan özlemlerden.
Yanlızlığımı büyütüyor içimdeki
Ta içimdeki yanan
Ki alevsiz, soğuk, dumansız alevi.
Alev büyüyor, çünkü özlüyorum,
Çünkü korkuyorum, çünkü üşüyorum.
Söndürmek istiyorum, özlem alevini pınar sularıyla.
Su vermiyor, veremiyor pınar.
Karanlıkların ardında çok uzakta
Yüksek dağlar ardındaki pınara ben gideyim, diyorum.
Bırakayım, diyorum gözlerine gözlerimi;
Kollarımı açarak haykırayım
Özlemlerimin bitip, yangının söndüğü hayat pınarımda,
Haykırayım: Seni seviyorum!
Olsaydın, diyorum; olsaydında görsetdin, yaz ortasındaki soğuğu.
Kayıt Tarihi : 21.7.2014 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Bumin Dilmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/21/yoklugunda-yaz-sogugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!