Yokluğunda Varlığında Bir

Tırabzanlardan inmekteydim,
Saçlarım rüzgârla dans eder bir şekilde
Köklem kokulu bir sabah
Hareket etmeden bıraktığın yerde

Revazinin karşısında sabahlıyorum
Uzun uzun düşüncelerle boğuşarak
Melâ içine çıkamıyorum
Perşembe yağan bir kar tanesi gibi

Kahramansız hikâyeler kuruyorum
Yavaş yavaş silinen hayatımı uzaktan izleyerek
Hayalinle uyanıyorum rüyamdan
Dönüşünü bekleyen kırlangıçlarla beraber

Rimelerek vakit geçirmeni anımsıyorum
Gözlerim boş duvarlara bakarken
Yapraklarda gülümsemeni arıyorum
Kusursuz yazılmış pesimist mektuplarla

Bir gün kelimesiz geçiyor
Islak gözler, yaşlı tenler misali
Tesadüfün buluşturduğu insanlarla beraber
Eski günlerini koklayan çiçekler gibiyim

Küçük sözcükler kulağımda yankılanıyor,
Tefrik sahnelerinde dolaşırken
Melâda kaybolmuş çocuklar gibi
Karanlıkta buymak bir vaziyetteyim

Kaybolurken yağmurlu bir havada
Rastıklı yüzünü anımsıyorum
Meğer sadece seni sevmişim sorgusuzca
Kurumaya yüz tutmuş bu ketumlu hayatımda

Mum ışığı ellerimde
Gerçeklik arıyorum gidişinde
Yorgunlukla mücadele ederken
Kardelenlerle avunuyorum

Birkaç anı aklımda
Gece yarısı ağlamaklı bir hâlde
İnci gibi gülümseyişini özleyen
Hayalperestim hâlâ

Martıları izlerken
Terk edişini irdeliyorum
Anlıyorum kararırken gözlerim
Yokluğunda varlığında bir