Yokluğunda Şehir Şiiri - Lokman Genç

YOKLUĞUN DA ŞEHİR

Sabahlar geç kalıyor mesaisine
Akşamlar güneşi beklemiyor bu şehirde
Şehir yorgun şehir sus pus
Bir dağ misali önüme duran hasretin
Birde kor gibi hatıramda yanan anıların var şimdi

Ne otostop çeken gençlerde heyecan
Ne aşk yaşayan yüreklerde
Sevdaya dair kan var
Sokaklarda bir yığın kuru kalabalıklar
Düşlere uzanan yangınlar birde
Götürmüş umutları gidenler ardı sıra
Sen gideli ne çok şey değişti bu şehirde

Bazen geziyorum istemeye istemeye
Kaldırımlar deprem yaşamış gibi
Gecesi gündüzlere karışmış sokakların
Mehtap yorgun kör bir kuyunun dibi
Efsunlu bir gelecek kar yağmış şakaklarım
Bir tökezleyen kalbim
Yoluma uzanan anılar birde
Sen gideli ne çok şey değişti bu şehirde

Sen gideli kararmış düşleri karanfillerin
Türkülerin şiirlerin sözlerin tadı da yok adı da
Merhamet çığlıklarına vurgun evlerin
Bacaları gökyüzüne bakmıyor artık
Utanıyor kara bulutlar yağmaya bu şehre
Bir ezan sesleri minarelerden
Yaralı kuşların kanat sesleri birde
Sen gideli ne çok şey değişti bu şehirde