YOKLUĞUNDA ÖĞRENDİM...
Kendime yabancıyım senden sonra.
Karlı kaplı bir defterin mısralarında asılı,
Kapısı olmayan bir mahsende esir gibiyim.
Yokluğun bütün hayallerimin üzerine oturdu.
Ne acı, ne de sevinç bırakmadı bana.
İnsan boş bir bakıştan ibarette yaşarmış.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta