YOKLUĞUNDA ÖĞRENDİM...
Kendime yabancıyım senden sonra.
Karlı kaplı bir defterin mısralarında asılı,
Kapısı olmayan bir mahsende esir gibiyim.
Yokluğun bütün hayallerimin üzerine oturdu.
Ne acı, ne de sevinç bırakmadı bana.
İnsan boş bir bakıştan ibarette yaşarmış.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla