Oturmuşum MİNNOŞ yanımda
Çocuklaştım bu gece
Annemin kollarında ağlıyorum
Dışarısı soğuk
MİNNOŞ’u sevmek istiyorum
Üstelik annem evde yok, kollarında ağlıyorum
Kar yağıyor üşüyorum
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Olsada yesem ben o minnoşun çıttığını pıttığını :)))
Şiiriniz çok hoşumuza gitti... Eşim de bana Minnoş der.
Şiiri bana hediye etti.Güldük gülüştük.Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta