Oturmuşum MİNNOŞ yanımda
Çocuklaştım bu gece
Annemin kollarında ağlıyorum
Dışarısı soğuk
MİNNOŞ’u sevmek istiyorum
Üstelik annem evde yok, kollarında ağlıyorum
Kar yağıyor üşüyorum
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Olsada yesem ben o minnoşun çıttığını pıttığını :)))
Şiiriniz çok hoşumuza gitti... Eşim de bana Minnoş der.
Şiiri bana hediye etti.Güldük gülüştük.Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta