Oturmuşum MİNNOŞ yanımda
Çocuklaştım bu gece
Annemin kollarında ağlıyorum
Dışarısı soğuk
MİNNOŞ’u sevmek istiyorum
Üstelik annem evde yok, kollarında ağlıyorum
Kar yağıyor üşüyorum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Olsada yesem ben o minnoşun çıttığını pıttığını :)))
Şiiriniz çok hoşumuza gitti... Eşim de bana Minnoş der.
Şiiri bana hediye etti.Güldük gülüştük.Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta