yokluğun hep hüzünle kaldı
gülmedi bir gün olsun yüreğim
bitimsiz acılarda kavruldu
gece karanlığına karıldı
özleminle çoğaldı
gün güne uymadı eriyip sünerek
acı içinde sinir uçlarım
ateş topu yanar gözlerimde
yüreğim kanadıkça
gözyaşlarım yosunlanır
ıslak kirpiklerim yüzüme
sızdırır nemini
hep uzaklardasın
pişman ol dön gel
sensizliğinde ölürken
yokluğunda kahrolurum
08:22 21.07.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 21.7.2009 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!