Yokluğunda Çektiğim Her Nefes

Yokluğunda çektiğim her nefes
Habersiz saplanan hançer gibi içime işledi
Dolduramadım içine düştüğüm derin boşluğu
Acıların çeşmesinden mi sulanır aşkların hepsi

Sen kaldırıyorsun düşlerimin üzerine yağan
Karların dondurucu soğuğunu
Sesinin dalgasında dinlendiriyorum
Yokluğunun sokaklarında yorulan ayaklarımı

Bıraktığın körpe yüreği hırpaladım
Yaralarımı sarmak için
Birçok kadından bir sen çıkarmaya çalıştım
Ama başaramaım
Biliyorum günahsız değilim
Ama özleminle yıkadım uğursuz geçmişimi

Senin yanında buluyorum yaşamın tadını
Bırakıp gitme devam et tutmaya ellerimi
Gözlerinin vahasında söndürüyorum
Hayatımı körelten öfkenin ateşini

Dayanamam uzak durma
Uzat ellerini,ellerin dokunmazsa dünyama
Karışıp gidecek şehrin uğultulu telaşına
Özgür ve yalçın dağların aksi

Gözlerinin tatlı pırıltıları karanlığı
Bir yıldız gibi deliyor
İçine düştüğüm boşluklardan
Gülüşün çekip alıyor

Umutlarım canlanır
Gelincikler açan yanaklarında
Ölümden söz edilmesini sevmem
Yeniden gitmekten bahsetme
O,ölümden de beter gelir bana.