Yokluğunda Buz Tuttu Ellerim

unutulmuş şarkıları dinledim bugün
unut diyen…
içimde hüzün kırıkları
unutulmuş melodilerde tutuklu kaldı öylece…

**güftesi sen**
**bestesi sen**
**söyleyen yine sen**

o gözlerin var ya
o gözlerin çaldı ağlayan notalarda
çek demiştim şu bakışlarını benden
sen yine baktın ısrarla
bıraktığın es işaretlerinde gözyaşlarım
takılıp öylece sustular

ateş çiçekleri olup kopar kalbimden
aşkının korları…
yıldız yıldız parlarım bıraktığın izlerde
kokun tüter güneş güneş
gece zifirini kusar hırsından

yağmurlar yağar şehrime bazen
ben kuraklığından boğulurum
inadına söyler şarkıcı
“aşk kırıntısıyla doymaktansa
tek başıma aç kalırım bu hayata”
nasır tutmuş elleriyle çilingir alaylı güler
nasır tutan kalplere yeni kilitler yaparken

**tüm totemler yıkılsın**
ben hiç gidemedim ki senden
her veda edişimde
kaçıp kalbime saklandın sessizce
ve o son kelimen var ya
kaybedeceğim
bir dünya değil bin dünya olsa
değerdi inan bana…

buradasın ama ellerin yasak bana
dokunamıyorum
buradasın ama gözlerin yasak bana
bakamıyorum
buradasın ama dillerim yasak sana
konuşamıyorum
bu ne iştir anlamıyorum
ben var ya ben
seni deliler gibi seviyorum

tam bir sene oldu bugün seni tanıyalı
aşka gülerken
sana gülerken
bak şimdi şu halime
canın acıyacak demiştin de sana gülmüştüm
acıdı
çok acıdı…

secdelerdeki dualarım
semalarda meleklerle gezer şimdi
ve sen
gökyüzünden bana gözkırparsın
hergece meleklerle
unutulmuş şarkılar
taş plaklarda çalarken aheste aheste…

03/11/2006
Ayten Karakaş

http://www.youtube.com/watch? v=cBbPKjm83aE