Yokluğunda Ben Şiiri - Süleyman Köse

şimdi sen gidiyorsun ya durma git hadi
bir daha seni ben gibi seven olmazki
bir yığın keşkeyle dönersin geri
gözyaşların yanağından çağlar gibiyken

kıymet bilinirmi gittiğin yerde
anlarsın yanlışını uğrarsın derde
biter bu oyunda iner son perde
mahsun gözün dumanlı bakar gibiyken

yıllar geçse izin kalır payidar
nere baksam gözlerim gözünü arar
yokluğun her gece odamı kaplar
hasretin kalbimi sıkar gibiyken

her yer karanlıktır her yerde hüzün
bir daha değseydi gözüme gözün
son nefeste bile geçmezki sızın
ölüm yüreğimi yoklar gibiyken

yaktın yüreğimde ateş-i aşkı
ben var iken sunmadın o kor dudağı
esirgeme şimdi benden bir fatihayı
tabutum önünden geçip giderken

nerede o yeminler nerede elin
geri gelmez artık geçen günlerin
dudağını aşkla öptüğüm yerin
şimdi yerlerinde yeller eserken

hayatla ölümün farkı yok gayrı
içtim aşkın şerbetini gördümki acı
sevdan cellad oldu elinde kırbacı
gönlüme gönlüme sallar gibiyken