Yokluğunda... Şiiri - Mansur Hamri

su üstünde geyikler çarpıyor ellerime
bir yakamozdan taşarak.
üfürükçülerin nefesi karışıyor aramızda esen rüzgara
açılan sinelerden,kirli dudaklardan koparak.

yıldızlardan sanki karanlık düşüyor geceye...
aramızda kanlı elleriyle ayrılık uzuyor
aşk biniyor dilimizdeki en mübarek heceye
her şey kendi sesinde susuyor
yıldızlardan sanki karanlık düşüyor geceye...

başına binlerce balyoz yiyor bağrımdaki taş.
gıcırdayarak kapanıyor göz kapaklarım
dağ dölleyen ellerimde ümitsiz bir telaş
artık yeşil vermez kupkuru dallarım...

mağaramın karanlığında yarasalar,
serçeleri ağır işlerde çalıştırıyorlar.
toprak yoğruluyor göğsümde
göğsümden doğruluyor adamlar.
mağaramın karanlığında yarasalar...