Yokluğunda çok depremler yaşadım
Surlarımın hepsi temelinden yıkıldı
Kendi enkazımın altında kaldım
Şimdi bir düşüm, zifir gecelerimde
Bir masalım Kafdağı’ndan da ötede
Zümrüt-ü anka nın kanatlarında umutlarım
Çırpınıp duruyorum geceler boyu
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
