Hep gidişlerin vururdu beni can evimden
Ilgıt ılgıt olurdu gözyaşlarım, yokluğunda
Beynimdeki düşünceler örümcek ağına saplanmıştı oysa
Cılız bir ışığıyla ölgün bir gece feneri
Güneşte eriyen kar tanecikleri gibiyim, yokluğunda
Bak! Dallarda kanlı sevdalar var
Ölümcül düşlerde bağırmak istercesine
Tut ki baykuş ötüyor!
Tut ki bir yerlerden çığlık çığlığa bir feryat
Çatal çatal ikiye bölünüyor yüreğim
Binlerce kez ölüp ölüp diriliyorum yokluğunda
Tut ki boşlukta kalıyor ellerimiz, hiç birleşmeden
Yakub’un sabrına dönüyor sabrım
Ağlamaktan gözümde yaş kalmadı, yokluğunda
30.06.2006
Uğur AtaKayıt Tarihi : 25.11.2006 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)