Bu acı bana annem kadar dokundu
Bu ayrılık beni perişanlığa sürdü
Bir insanın yapabileceği itirafın en gücü
Yitik bir gölgeden başka
Neyim var ki
Geciyordum uğradım gözlerine
Ve gözlerin bana acı gibi dokundu
Sevda dolu bulutların ardından
Bu yağmur bana adın gibi dokundu
Yürüdüğüm yolları aradım
Gecip gittiğim sokakları aradım
Artık ne senin ne benim olmayan
Gecmişteki geleceği aradım
Bu yokluk bana şiir gibi dokundu
Samiha İkbalKayıt Tarihi : 25.3.2006 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Samiha İkbal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/25/yoklugunda-62.jpg)
Ve gözlerin bana acı gibi dokundu
Sevda dolu bulutların ardından
Bu yağmur bana adın gibi dokundu
Şiir gibi dokundu...
Şiirdi okuduğum. Tebrikler
Sevgimle
okunurken de kimbilir
kaç yüreğe dokundu......
tebrikler...
tebrikler...
Kefenim bicildi, suyum isindi, selam okundu... benim de.Bittim ben bu siirin finaline..Yureginize saglik, dost..
TÜM YORUMLAR (9)