Yoklugunda Şiiri - Gassan Satar

En cok sana benzemeyenler hatirlatiyor seni
En cok senin gibi sevemeyenler ozletiyor seni
Senin gibi bakamayinca hic kimse
Sana dusuyor yuregim
Bakislarin aklima geliyor
Simdi baska gozlere dolan bakislarini animsiyorum
Icimi derin bir yokluk sariyor
Senin gibi bakamayan gozlerde dusuyorum hasrete
En cok senin gibi sevemediklerimde
Anliyorum seni ne kadar sevdigimi
Titremeyince yuregim
Akmayinca kanim deli
Yanmayinca tenim sende yandigi gibi
Anliyorum seni ne kadar sevdigimi
Anliyorum kimseyi senin kadar sevemeyecegimi
En cok senin kadar ozlemediklerimde anliyorum hasretini
Saymayinca saatleri
Beklemeyince gunesin dogumunu
Umut baglamayinca gelecek yeni gune
Anliyorum seni ne kadar ozledigimi
Anliyorum sana ne kadar muhtac oldugumu
ve yalnizligim
en cok senden baskasinda oldugum zaman
vuruyor darbesini
sarilip da ellerine isinmayinca ellerim
ve yatagimda bir baska tenle
hasret turkuleri mirildaninca
vuruyor hasretin yuregime
anliyorum o zaman
anliyorum yoklugunu
anliyorum kimse senin gibi olamaz
anliyorum sevemeyecegim kimseyi
seni sevdigim kadar
anliyorum sonsuz ask vardir
ve o sensin
sonsuz sevdamin cicegi
anliyorum sonsuz askim beslenecek
avuntu asklarla
seni ancak yoklugunda sevebilecegim
baska sevdanin kollarinda bile olsam
bir senin olacagim…