yoklugunda bir gece vakti
tüm hüzünleri atıyorum üstümden
güneş gibi aydınlık gözlerinde
sonsuz bir kahverengiye dalıyorum
ne eylül ne sevdiğin nisan aylardan
ne aralık ne mart
öylece yürüyorum şehrin caddelerinde
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
yokluğunu anlatmak,yapamayacağımı ikimizde biliyoruz,öyleyse susalım ve yaşayalım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta