yoklugunda bir gece vakti
tüm hüzünleri atıyorum üstümden
güneş gibi aydınlık gözlerinde
sonsuz bir kahverengiye dalıyorum
ne eylül ne sevdiğin nisan aylardan
ne aralık ne mart
öylece yürüyorum şehrin caddelerinde
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
yokluğunu anlatmak,yapamayacağımı ikimizde biliyoruz,öyleyse susalım ve yaşayalım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta