Karanlık vuruyor
sessizlik kulaklarımı çınlatıyor
yokluğuna sığındığım an
yabancı bir el sarıyor beni...
işte bak sonunda oldu
sen kendi yolunda ben kendi yolumdayım.
ve yokluğuna sığındığımda
yabancı bir el sarıyor beni
ben seninle yanıyorken
hiç birşey koymuyorda canimin içi
avuçlarım özledi ellerini
sesim sesinle yoğrulmayı özledi
ben kokunu...
yokluğuna her sığındığımda
yabancı bir el sarıyor beni
dayanmak çok zor...
Kayıt Tarihi : 20.4.2005 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yabancı el sen istemeden saramaz ki..
TÜM YORUMLAR (2)