seni her hatırlayışımda
elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi ağladım
beni deli gibi sevmiş olman bile yetmedi 
ben her gece seni yanı başımda aradım
seni her özleyişimde
boynum bükük kaldım saatlerce
kaldır gözlerini yerden ağlama deyişlerin geldi aklıma 
umutsuzca utancımı gizleyecek bir yer arandım
adın her anıldığında
dudaklarım titredi, boncuk boncuk ter boşalttım.
Tenim buz kesti  hasretinden, 
Ne yaptımsa yüreğimle, ellerimi ısıtamadım
Günlerce gecelerce seni yaşattım rüyalarımda
Koynumda bir resmini gizledim korkakça
Her sabah gözlerimde yorgun bir ifadeyle 
seni aradım soğuk yatağımda umarsızca
sabahı sabah ettim gözlerini düşlerken
özlemin yangın oldu içimi kavurdu 
yıldızlara baktıkça deniz gözlerinin parıltısını gördüm
hayalini koydum karşıma hiç durmaksızın seviştim yokluğunda......
Kayıt Tarihi : 29.6.2001 16:25:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!