Yokluğunda Şiiri - Ruken Eren

Ayarlarını kurcaladım dünyanın
Tozu dumana
Dumanı dünyaya kattım yokluğunda
Ne zaman seni hatırlasam
Belli belirsiz mazeretlere sığınırım
Yeşil yeşil mısralar akar gözlerimden
Sen yokken ufak ufak yangınlar çıktı
O yeşil mısralardan döktüm üzerlerine
Sönsünler diye
Hatıralar canımı sıktı duramadım
Boğazda bir tur attım geçenlerde
Derin bir nefes aldım sonra
Boğaz sen kokuyordu
Istanbul sen kokuyordu
Sonra dur dedim kendime dur
Kokunun arkasından sen çıkmayacaktın
Eziyet etmenin manası yoktu kendime
Yetmiyor muydu sanki bu kadar ızdırap?
Kapısı kapanmamış düşler vardı daha
Yeni düşlere kapı aralamam lazım dedim
Hayır hayır aşk acısı değildi benimkisi
Yıllara duyduğum utançtı hepsi
Kendime duyduğum kızgınlık...
Bazen kara gecenin hüznü çöker üstüme
Yalnızlığım tazelenir
Anlamsız düşüncelere dalarım
Keşkeler dolanır dilime,
Unutmak istediklerimi hatırlarım.
Ne kadar da nefret ederim bu durumdan
Hatırlamak...
Ah bu aptal duygu
Nasıl da kemiriyordu içimi
Nasıl da nefret ediyordum kendimden
Hatırladıkça seni
Eğer hatırlamak özlemekse seni
Bil ki bu kederimin,nefretimin
Hepsi senin