Yokluğunda Şiiri - Huriye Özsoy

Ağlayarak dolaşmak istedim tüm sokakları
Yalınayak ve koşarak...
Bazı tümseklerden düşerek...
Kanatarak dizlerimi ve yığılarak olduğum yere...
Haykırarak iç sesimle...
Yalnızca kendi duyduğum hıçkırıklarla susarak...
Üşüyerek bir nebze,
Bir köşede bir kediye sarılarak sımsıkı...
Ve susayarak...
Yolun sonundaki sıcak handa kanmayı düşleyerek...
Cam parçalarının acısından kim olduğumu unutarak...
Ölerek defalarca, sonunda daha güzel günlere doğarak...
Ve gülümseyerek...

Ve sevmek istedim yeniden...
Bu şehri, insanları, adım atacağım her viraneyi...
Adım attığım için guzellestirdigim her kalbi sevmek istedim...
Ve sevilmek...
Sadece sen tarafından...
Doldurmak istedim sol yumruğun kadar olan küçük kalbini...
Ve aslında kocaman öfkeni...

Dolaşmak istedim tüm sokakları
Yalınayak ve koşarak
Düştüğümde sen kaldırırsın diye umarak
Her gece düşünle uyanarak...
Sevmek istedim seni...
Sevmeyeceğini bile bile, kahrolarak...