Yokluğunda Şiiri - Tanju Çubukçu

Yokluğunda çığlık oluyor aşk.
Baktığında zindanlarda tutsak,
Dibini bilmediğim kuyular oluyor gözlerin.
İmkansız sayfalara yazıyorum seni.
Ben konuşuyorum, sen bakıyorsun,
Çok şey anlatıyor aslında gözlerin.
Sen sustuğunda boşlukmu oluyor
Yoksa konuştuğunda benimle
İçimdeki boşluklarmı doluyor bilmiyorum.
Zamanla kabuk bağlar ya yaralar,
Acılar, ıskaladığımız aşklar, sevdalar.
Şimdi sanıyorum ya seni duygusuz
Belkide zamansız kanayacağından,
Alınsın istemiyorsun kabuğu yaralarının
Bağıra çağıra ağlamaktan kaçıyorsun,
Gecem gözlerinden gamzeli yanaklarına,
Çok isteyipte koklayamadığım avuçlarına
Dökülmesinden korkuyorsun gözyaşların.
Bende korkuyorum gamzelim bir bilsen
Eğer anlatmazsam sana içimdekileri
Kaybolacaksın sanıyorum diğerleri gibi.
Hani söylemiştim ya tutulduğum kızlar
Terketmişlerdi nasıl da birer birer.
Yalnızca kusurum tarif edemediğim
Tek kelime bile anlatamadığım sevdalarım,
Aşk denilen acayip bir lisanım vardı.
Ben aşık olduklarımın yanında
Dilim tutulur hiç konuşamazdım
İşte bu yüzden gittiler teker teker
İşte şimdi bir hece durakladığımda,
Nokta yada virgül koyduğumda
Bırakıp, kaçıp gideceğinden korkuyorum.
Susamıyorum bu yüzden yorulsam bile.
Yani gamzelim ben susmaktan
Sen anlatmaktan korkuyorsun
Ben seni kaybetmekten
Sense bende takılıp kalmaktan