Yokluğunda Şiiri - Ercan Kutlu

Kimbilir hangi ufkun arkasındasın
Yoksun diye esti soğuk rüzgarlar
Bence güneşin doğduğu taraftasın
Yüzün, güneş gibiydi herzaman

Yokluğunda kışı gördü coğrafyam
Meğer nekadar soğukmuş, üşüdüm
Varlığın okadar sıcakmışki, hiç üşümemişim
İklimler bukadar soğukmuydu?

Kar taneleri avucuma düşer erirdi
Dudaklarına sürerdim eriyen her bir damlayı
Ne güzelde gülümserdin, bahara dönerdi herşey
Şimdi neden erimezki.......

Siyaha olan tutkum gözlerindendir
Aslında hep korkmuşumdur
Yanlızlığına mahkum olduğum bu odada
Yine korkuyorum siyahın bütün tonlarından

Şimdi yokluğunda buldum yanlızlığı
Nekadar da toz tutmuş uzeri
Şöyle bi silkeledim birazda üfledim
Ben ve yanlızlığım yokluğunda tanıştık....