Kışta unutulmuş bir çiçek gibiyim yokluğunda
Güneş sönmüş dünya gibi karanlığım
gülen bir mutsuzum sensiz
Bırakıp terkedilmiş evler gibi harabeyim
Bir çocuk gibi muhtacım sanki
Belki de kalabalık bir şehre benziyorumdur
bel ki de dalgalı bir denizde ki sandalımdır
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta