Yokluğunda Şiiri - Selahattin Yetgin

Her gün uyanıp yeni bir şiire
Nar gözesi yüreğinden sağıyorum aşkı
Demir atmış bütün gemiler sularda ilerliyor
Bulutlar yağmurun sesini fısıldıyor
Irmaklar göğsümün derinlerine çekiliyor
Omuzlarımda yükseliyor yeşil ormanlar
Ben mis kokulu bir yufka ekmeği gibi
Sevda açlığımı sende gideriyorum

Kışın ardından ilkbahar yar
Kulak ver yüreğimin gümbürtüsüne
Sen konuştukça parçalanır prangalarım
Yalnızlığım ve hüznüm bulutlara ağar
Yapraklar yeşermez gözlerime bakmazsan
Umutlar ilticadır gözbebeklerimde
Savaşlar bitmez sen gülmedikçe
Gökyüzüm de sensin, ay ve güneşim de
Bak sarıldım yeniden ben özlemine

Her akşam batan güneşte ince bir ağrı
Sessizlik sularında batan gemiler gibiyim
Utangaç duruşmalar var yüreğimde
Rüzgârın savurduğu kuru çalılar gibiyim
Acılar ekili kalpler var avuçlarımda
Dağlara düşen kar tanesi gibiyim
Yorgun gemiler geçiyor ah ufkumdan
Yokluğunda sürgündeki şair gibiyim