Vuslata ermek için hayata dair ne varsa
acı da olsa, zor da olsa
bir süre kalp sonra alışmaya çalışıyor da,
ne oluyor biliyor musun sonra?
Bünyede alışmaya çalışıyor çaresizliğe katlanmaya..
Hiçbirşey yiyemiyorum şu aralar mesela...
Birşeyler yemeye çalışıyorum zorla,
fakat bir lokmayı yutmadan soğuyorum herşeyden o çekilmez mide bulantısıyla...
İşte o an bir kez daha anlıyorum,
sen öylesine susarken umursamazca,
bünyem bile tepkisiz kalamıyor yokluğuna...
Kayıt Tarihi : 4.10.2013 16:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!