Yokluğunda Şiiri - Mehmet Şefik Kızıltaş

O gece, derin uçurum gibi,karanlıklar vardı üstümde
Nefesiz, çırpınıp tutunamayarak
Adım atamayacak kadar tedirgin, ürkek
Bir tek, çok uzaklardan gelen köpek sesleri bozuyordu sesizliği
Her zaman baktığımız yıldızlar çalınmıştı o gece
Gökyüzü çıplaktı, esirgemişti ay yüzünü o gece

Karacadağın tepesindeki ışıklar sönüktü o gece
Derin bir uykudaydı oda
Yokluğunda hayalin geldiğinde avuc dolusu ışıkla
O geceye götürdü beni, delicesine

Yanıma sokulup uyuduğun,
Saatin Yedi otuzu gösterdiği
Yayık ayranın çıkardığı sese beraber uyandığımız
O sabah yitirmiştim aslında ben seni

Yüzümdeki çizgiler derinleşti
Sırtım biraz daha kamburlaştı, yüzüm yere daha da yakın şimdi
Adımlarım daha bir sabırla ilerleyebiliyor
Arada bir tökezlesemde, bastonum imdadıma yetişiyor

Ama yüreğim hiç değişmiyor inatla,
Bir türlü söz geçiremiyorum
Yokluğunu anlatamiyorum
Hala bir gün.......