Sensizligin sessiz senfonisine kapılir gönlüm'
Yokluğunda aralar kapımı hep ölüm'
Sürgün eder ruhu bedenimden ömrüm'
Ve dile getirmeye korktuğum muamma öyküm'
Yüreğimden gelen bir ses var, cesurca'
Dile getirdiği şeyler karamsarliga bağlar beni, aptalca'
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi