Yokluğuna yakın resimlerin var özlemedim ...

Öpüyorum resimlerini yokluğuna yakın
Hissediyor olmalısın yanaklarında
Eski günleri özlüyorum seni değil
Ellerin değiyor sanki hasret yeline
Esip tene değiyor günün bu vakti
Susamış dört yan ve kuruyan dudaklar
Uzanıyorum her seferinde tutmak için
Sarı saçların kurak iklimlerin toprağı
Dağılıyor avuçlarımda toz misali
Saçılıyor hasret gülü seven için
Ve ben seni hiç özlemedim...

Hangi yöne bakıyorsa o ıslak gözlerin
Onları özledim nasıl kaybolduysam
Ellerimle akan yaşını silmeyi özledim
Sel olsa alıp götürse buralardan
Kim bilir daha ne kadar kaybolurum
Ardında bıraktığın izleri siliyor zaman
Sanıyorsun ya özlemedim ki seni
Kedi var ya kedi hani o özledi...

Şafaklar başka türlü söküyor sabahları
Tam uykuya dalmak üzereyken
Doğuyor gün yine üzerine uzaklarda
Kıskanıyorum seni uyandıran güneşi
Yüzünü yıkadığın suyu da kıskanıyorum
Yürüdüğün yollarda karşına çıkmayı
Sonra köşe başında omzuna çarparak
Pardon sözcüğü ile başlayan tanışma faslını
Ve en baştan aşık olmayı sana...

Ben özlemedim ki hiç mecnun hallerimle
Rotasız gemi yol alır sevgi sularında
Fark etmez kaptanı bensem
Batsada terk etmem seni almadan
İki cihan da yarsın sen özlemedim ki
Geçip gitsede derme çatma ömrüm
Akşam çöker çekilirim özlemeye
Tenhada şiirler yazmak için
Üzülme bilirsin ki seni seviyorum
Ve yine öpüyorum resimlerini yokluğuna yakın...

Ekrem SAVAŞ
04.08.2015
Ankara-22:40