Yokluğuna Şirk Koştum Şiiri - Rüzgar Üren

Asırlık ömrümü bir ettim, içimdeki çocukla, karşında.
Dile getirmeye çekindim ama ben iyi değilim.
Her hücrem inkar naraları atarken evvelki sözlerime sessizce.
Ben yokluğuna şirk koştum kendimce .

Her hücrem kendi lisanında anmaya başlarken seni.
Güzün soğukluğu teslim alıyor beni.
Bedenim her geçen gün soğurken yokluğunda senin.
Birisinin karnıma koyacağı bıçağı bekliyor ellerim.
Durun ellerim ne olur , saplamayın o bıçağı yüreğime benim.