Yokluğuna Nasıl mı Dayandım Şiiri - Uğur ...

Nasıl mı dayandım
Bir daha seni görememenin, sana kavuşamamanın ihtimaline
Nasıl mı dayandım
Vuslat telinden dem vuran şarkıların yarım kalmasına
Nasıl mı dayandım
Ayrılığa haldaş olmuş yolların kalbimden seni çalmasına
Kanayan saatlere sürgün edip, kalbimi benden almasına
Nasıl mı dayandım
Söyleyeyim de dinle can parem
Son bir ümidimi azık ettim umutlara
Hasretinle uykusuz geçtim soğuk gecelerin koynundan
Karanlığa direnen asi yıldızlara tutundum yoruldum
Tam da bitmez bu karanlıklar derken yeni bir gün buldum
Her yeni bir günle çoğaldım aşkına
Bir yürekken bin yürek oldum
Binlerce yürek oldum sarıldım aşkına
Gün ışığı hicranlı güllerle girdiyse de odama
Hiçbir geceden ölümle dönmedim
Hiçbir sabaha boynu bükük uyanmadım
Sen yoktun sen olmayacaktın biliyordum ama
Yemin olsun can parem yüreğime sığındım ağlamadım ölmedim de

Daha adım atmadan eşikten
Kördüğüm çıkmaz sokaklar hüzünler dolandı ayaklarıma
Sensizlik sarhoşu kaldırımlara yığıldım çaresiz kaldım del oldum
Kan tuttu sesimi ölesim geldi ölüme sustum
Divane koydular adımın yanına
Lal dediler ama dediler ayrılığın acısını bilmeden yerdiler
Yerden yere vurdular
Tek bir söz çıkmadı çıkaramadım kalbimin yangınlarından
Üşüdüm küçüldüm bölündüm çaresizliğimde bin parça
Kan tuttu sesimi ölesim geldi ölüme sustum
Sonra her defası baktı mı?
Dağ yeli gibi ferahlatan gözlerin geldi aklıma
Gözlerine koştum
Bazen ıssız bir park köşesinde yalnızlığımda
Bazen dalgalı bir deniz kıyısında ürkek sisli bir martıda
Bazen de bir çiçekçinin camekânında nazlı bir şebboyda
Buldum gözlerini dikildim karşısına konuştum gözlerinle
Her defası gözlerin sabır dedi
Gayrı ahirim değilsen ahretliğimsin dedi
Bilmem gayrı başka yar dedi
Ve ben daha hiç okunmamış bir şiir gibi
Sürgünden dönen halce garip bir yolcu gibi
Gökte aynı buluta kanat çırpan bir çift kumru gibi
Gözlerin gözlerimde sustum, sustum öylece
Sustum ağlamadım ölmedim de
Dayandım işte
YA SEN NASIL DAYANDIN SÖYLE